วังผักกาดเป็นสถานที่ร่มรื่น เหมาะสำหรับการหลบหลีกความวุ่นวายในเมืองกรุง มาพักผ่อนหย่อนใจ ในพิพิธภัณธ์แห่งนี้ ที่มีมุมนั่งเล่น และให้ท่านได้ศึกษาค้นคว้า ประวัติความเป็นมาในเรื่องที่ท่านสนใจ กับพิพิธภัณฑ์แห่งนี้
หวังว่าทุกท่านที่แวะชม พิพิธภัณฑ์ของเราจะประทับใจทุกท่านตลอดไป
เรือพระที่นั่ง เก้ากึ่งพยาม
ข้าง หอเขียน มีเรือพระที่นั่ง “เก้ากึ่งพยาม” ซึ่งเป็นเรือโบราณขนาดยาว 9 วาครึ่ง ตัวเรือทำด้วยไม้ตะเคียนทองและไม้สักทอง ซึ่งพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระราชทานแก่ทูลกระหม่อมบริพัตร เดิมใช้เป็นเรือพระที่นั่งของทูลกระหม่อมบริพัตร ในขบวนเรือตามเสด็จประพาสต้นของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และเมื่อ พ.ศ. 2536 กรมอู่ทหารเรือได้ให้ความร่วมมือในการซ่อมแซมเรือพระที่นั่งให้อยู่ในสภาพ ที่ดี และมีเรือจำลองของทูลกระหม่อมบริพัตร แต่เดิมใช้ตามประทีปในพิธีต่างๆ ตามแม่น้ำเจ้าพระยา บริเวณหน้าวังบางขุนพรหมเช่น พระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษา และพิธีลอยกระทง
ห้องศิลปนิทรรศมารศี
ตั้งอยู่ ณ บริเวณชั้น ๒ ของศิลปาคารจุมภฏ – พันธุ์ทิพย์ ภายในบริเวณวังสวนผักกาด ชื่อของ “ห้องศิลปนิทรรศมารศี” ตั้งขึ้นตามพระนามของ หม่อมเจ้าหญิงมารศีสุขุมพันธุ์บริพัตร หรือ “ท่านหญิง” ศิลปินดีเด่นที่ได้รับการยอมรับอย่าง กว้างขวางจากทั้งในประเทศและต่างประเทศ “ท่านหญิง” ทรงเป็นพระธิดาในพลตรี พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุมภฏพงษ์บริพัตร กรมหมื่นนครสวรรค์ศักดิพินิต หรือ เสด็จในกรมฯ และหม่อมราชวงศ์พันธุ์ทิพย์บริพัตร หรือ “คุณท่าน”
หอเขียนลายรดน้ำ
หอเขียน ตั้งอยู่บนสนามหญ้าทางทิศใต้สุดของวังสวนผักกาด หอเขียนหลังนี้ ถือเป็นสถาปัตยกรรมชิ้นเอก ของพิพิธภัณฑ์วังสวนผักกาด ชั้นนอก เป็นภาพสลัก ส่วนชั้นในนั้นลวดลายและช่องหน้าต่างเป็นศิลปะยุโรปซึ่งเป็นการบันทึก ความสวยงามของธรรมชาติไว้ได้อย่างมีชีวิตชีวาทำให้หอเขียนลายรดน้ำหลังนี้ มีคุณค่ายิ่ง
พิพิธภัณฑ์บ้านเชียง
จัดแสดงโบราณวัตถุในวัฒนธรรมบ้านเชียง มีอายุประมาณ ๑,๘๐๐ – ๕,๖๐๐ ปีมาแล้ว ซึ่งทราบกันดีว่าวัฒนธรรมบ้านเชียงนั้นเป็นที่รู้จักกันดีทั่วโลกในเรื่อง ของงานโลหะกรรมและภาชนะดินเผาลายเขียนสี โดยภายในห้องได้จัดแสดง ภาชนะดินเผาลายเขียนสี ภาชนะดินเผาลายเชือกทาบผสมลายขูดขีด อาวุธและเครื่องมือเครื่องใช้ที่ทำจากสำริด หินสีที่มีค่าต่างๆ รวมไปถึงลูกปัดแก้วที่ใช้ทำเครื่องประดับอีกด้วย
เรือนไทยหลังที่7
พิพิธภัณฑ์โขน จัดแสดงหัวโขนต่างๆ จากเรื่องรามเกียรติ์ ซึ่งมีขนาดเท่าของจริง อาทิพระราม พระลักษณ์ ทศกัณฐ์ หนุมาน พาลี ฯลฯ รวมทั้งรายละเอียดของเครื่องแต่งกายและขั้นตอนการทำหัวโขน
นอกจากนี้ยังมีหุ่นละครเล็กพระรามกับนางสีดาและทศกัณฑ์กับหนุมานของนายสาคร ยังเขียวสด ศิลปินแห่งชาติปี 2539 สาขาศิลปะการแสดง ซึ่งจะจัดแสดงอยู่ภายในห้องด้วย
เรือนไทยหลังที่8
เดิมเรือนหลังนี้ คุณท่านใช้แสดงภาพเขียน ซึ่งต่อมาได้มอบให้แก่หอศิลป์พีระศรีไป คุณท่านจึงจัดชั้นบนเป็นที่แสดงวัตถุโบราณบ้านเชียง ซึ่งจัดอยู่ในสมัยก่อนประวัติศาสตร์ โดยค้นพบที่จังหวัดอุดรธานีเมื่อปี พ.ศ. 2509 และวัตถุโบราณบ้านเชียงเหล่านี้ คุณท่านสะสมไว้ เริ่มแรกตั้งแต่มีการขุดค้นพบ นับเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่แสดงถึงพัฒนาการทางสังคมและความเจริญของชุมชนใน หมู่บ้าน ซึ่งมีอายุประมาณ 1,800-5,600 ปี มีภาชนะดินเผาที่มีเอกลักษณ์ในการเขียนสีแดงแบบแปลกๆ รวมทั้งภาชนะดินเผาที่ไม่มีลายเขียนสีและที่เขียนสีบางส่วน ซึ่งมีอายุเก่าแก่กว่าภาชนะดินเผาเขียนสีทั้งลูก
นอกจากนี้ยังมีวัตถุโบราณที่ใช้เป็นเครื่องประดับ เช่น สร้อยลูกปัด มีลูกกลิ้งดินเผาที่ใช้พิมพ์ลวดลายไปบนผ้า และแม่พิมพ์ที่ใช้ในการทำอาวุธ รวมทั้งวัตถุโบราณที่ทำมาจากสำริดอื่นๆ เช่น หัวขวาน หัวธนู กำไลแขน คอ และแหวน ซึ่งบางชิ้นยังมีกระดูกมนุษย์ติดอยู่ จึงทำให้วัตถุโบราณบ้านเชียงนับเป็นสมบัติทางวัฒนธรรมที่สำคัญแห่งหนึ่งของ อารยธรรมโลก
ชั้นล่างของ เรือนบ้านเชียง ได้จัดแสดงตัวอย่างหินและเปลือกหอย ทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ ห้องทางด้านซ้ายจัดแสดงหินภูเขาไฟ ซึ่งได้มาจากอำเภอลำนารายณ์ จังหวัดลพบุรี และบางจังหวัดทางภาคเหนือ ห้องทางด้านขวาจัดแสดงซากสัตว์โบราณขนาดเล็กที่อยู่ในหินฟอสซิล รวมทั้งไม้กลายเป็นหิน ส่วนหอยได้มาจากต่างประเทศ
เรือนไทยหลังที่5
เมื่อข้ามสะพานไม้ที่เชื่อมจากหมู่เรือนไทย ทางด้านขวาจะเป็นที่ตั้งของเรือนไทยหลังที่ 5 และ 6 ส่วนทางด้านซ้ายจะเป็นเรือนไทยหลังที่ 7 และ 8 ตามลำดับ
เป็นเรือนไทยที่ได้สร้างขึ้นมาใหม่ ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของวัง ขนานกับถนนศรีอยุธยา ซึ่งใช้จัดแสดงของใช้ประจำพระองค์ของทูลกระหม่อมบริพัตรและเสด็จในกรมฯ อาทิ เครื่องแก้วเจียระไน เครื่องแก้วลายทอง เครื่องเงิน เครื่องกระเบื้อง เป็นต้น ส่วนใหญ่นำมาจากประเทศต่างๆ ในยุโรป นอกจากนี้ยังมีเหรียญกษาปณ์สมัยต่างๆ ทั้งของไทยและต่างประเทศ
เรือนไทยหลังที่6
เรือนไทยหลังนี้ ส่วนใหญ่จัดแสดงเครื่องถ้วยชามสังคโลก ศิลปะสุโขทัย ซึ่งมีอายุประมาณ 600-700 ปี รวมทั้งเครื่องถ้วยชาม สมัยซ้ง หยวน และหมิง ของประเทศจีน
ภายนอกมีตู้แสดงภาชนะดินเผาสังคโลกจากกลุ่มเตาเวียงกาหลง จังหวัดเชียงราย ขวานหินโบราณและเครื่องประดับ สมัยยุคหิน และเครื่องปั้นดินเผา ซึ่งได้จากจังหวัดกาญจนบุรี
ภายในมุมห้องด้านซ้ายแสดงหินสลักรูปหัวงู ศิลปะขอม ถัดไปมีภาชนะดินเผาสังคโลก และตุ๊กตาสมัยสุโขทัย ที่ยังมีสภาพสมบูรณ์ สวยงามมากและเหยือกรูปคนขี่ช้างทรงอยู่สมัยสุโขทัยมุมห้องด้านตะวันตก มีรูปเทวดาสตรีสมัยศรีวิชัย (อายุราวพุทธศตวรรษที่ 14-15) ทำด้วยหินทราย ได้มาจากดงศรีมหาโพธิ์ จังหวัดปราจีนบุรี มีไหหรงสูงได้จากทะเล และมีภาพเขียนเรื่องจันทรโครพ มีอายุราวสมัยรัตนโกสินทร์อยู่บนฝาผนังด้านตะวันออก
นอกจากนี้ยังมีแท่งหินทรายแกะสลักเป็นรูปบุคคลซึ่งจัดเป็นศิลปะขอมวางแสดงไว้อยู่บริเวณชานเรือนของเรือนไทยหลังที่ 5 และ 6 ด้วย
bangkokguide1 